उबंटू आणि ग्नू / लिनक्स विषयी सकारात्मक बाबींपैकी एक म्हणजे विंडोजसारख्या इतरांच्या तुलनेत ऑपरेटिंग सिस्टमची दृढ सानुकूलने म्हणजे आपण ऑपरेटिंग सिस्टम सानुकूलित करू शकता. तर आत उबंटू आम्ही की एकत्रित संयोजन देखील सानुकूलित करू शकतो ऑपरेटिंग सिस्टमचे, जे एकापेक्षा जास्त वापरकर्त्यासाठी उपयुक्त ठरेल.
हे की संयोजन आणि आदेश पूर्वनिर्धारित किंवा बदलले जाऊ शकतात आम्हाला हवे आहे किंवा ते आमच्यासाठी सोपे आहे. उदाहरणार्थ, आम्हाला आमच्या कीबोर्डमध्ये समस्या असल्यास किंवा आमच्याकडे एक तुटलेली की असल्यास हे उपयुक्त आहे, ते आम्हाला की संयोजन वापरून सर्व काही उघडण्यास आणि माउस वापरणे विसरण्यास अनुमती देईल. सध्या उबंटूमध्ये बदल किंवा बदल करण्याच्या तीन पद्धती आहेत. मुख्य संयोजन. त्यापैकी दोन सोपे आहेत तर दुसरी काहीशी प्रगत वापरकर्त्यांसाठी एक पद्धत आहे. या प्रकरणात सर्वात सोपा पद्धत आहे कीटच प्रोग्रामची स्थापना हे आम्हाला ग्राफिक पद्धतीने प्रत्येक गोष्ट सुधारित करण्यास अनुमती देते. मध्ये हा दुवा अनुप्रयोगाबद्दल आपल्याला अधिक माहिती मिळू शकेल.
जेव्हा माउस कार्य करत नाही तेव्हा की जोड्या उपयुक्त ठरू शकतात
दुसरी पद्धत अधिक कठीण आहे परंतु ती खरोखर कार्य करते, ती संपादकाद्वारे केली जाते GConf- संपादक. या संपादकात आम्ही पत्ता अ‍ॅप्स / मेटासिटी / कीबॉन्डिंग_कॉमांड्स आणि तिथे आपण पाहू 12 कमांडची सूची जी आपल्या आवडीनुसार बदलू शकते. एन अ‍ॅप्स / मेटासिटी / ग्लोबल_कीबिन्डिंग्ज आम्हाला इतर भिन्न फंक्शन्स आढळतील परंतु ती इतर कमांडसची पूर्तता करतील.
तिसरी पद्धत ही आहे जी आपणा सर्वांना माहित असेल आणि आधीच हाताळली आहे. मध्ये सिस्टम सेटिंग्ज-> प्राधान्ये–> की संयोजन, कोणताही उबंटू वापरकर्ता सिस्टम की संयोजन बदलू आणि बदलण्यात सक्षम असेल, परंतु केवळ मर्यादित मर्यादेपर्यंत.
आपण खरोखर ऑपरेटिंग सिस्टमचे, आमच्या उबंटूचे मजबूत सानुकूलन करू इच्छित असल्यास, मी सर्व प्रणाली वापरतो, असे आदेश आहेत जे सिस्टम सेटिंग्जमध्ये दिसत नाहीत परंतु की टच बदलू शकते आणि इतर कमांड केवळ जीकॉन्फ-एडिटरद्वारे करता येतात. म्हणून तीन प्रणाली. परंतु आपण बरेच काही सानुकूलित करू इच्छित नसल्यास सर्वात सुरक्षित पर्याय सोपी पध्दती असू शकतात तुम्हाला वाटत नाही का?