Kiedy zamierzamy przeprowadzić instalację Ubuntu, nie jesteśmy nieliczni, którzy tworzą, jeśli jeszcze ich nie mieliśmy, kilka partycji, aby oddzielić zawartość. Pomiędzy tymi partycjami jest zwykle wezwanie zamiana w którym nikt nie zgadza się co do rozmiaru, jedni mówią, że wystarczy 1 GB, inni, że musi być tego samego rozmiaru co nasza pamięć RAM, a jeszcze inni, że ma być dwukrotnie większa od naszej pamięci RAM. Wygląda na to, że od tej pory nie będzie to już problemem Ubuntu 17.04 Gorzkiego Zapusa.
To był Dimitri John Ledkov, który przejął zgłosić tę nowość, która pojawi się za około cztery miesiące, zapewniając, że kolejna wersja systemu operacyjnego opracowana przez firmę Canonical użyje domyślnych plików wymiany w instalacjach innych niż LVM, tj., które zainstalowalibyśmy z instalatora Ubuntu, gdybyśmy nie wprowadzili żadnych zmian.
Ubuntu 17.04 pozbędzie się partycji Swap
W przypadku zwykłego i ogólnego zespołu w większości przypadków ta zamiana nie będzie w ogóle używana. Lub jeśli powiedzieliśmy, że ta przestrzeń wymiany jest używana, ale ma niewłaściwy rozmiar, warto ją zmienić z perspektywy czasu.
Ubuntu 17.04 będzie domyślnie używać plików wymiany. Zmiana rozmiaru plików wymiany różni się od partycji utworzonych dla niego i zwykle nie zajmują więcej niż 5% wolnego miejsca lub 2 GB pamięci RAM. Zmiana nie będzie dotyczyła tych z nas, którzy chcą zainstalować Ubuntu za pomocą opcji LVM.
Dla większości użytkowników to, co naprawdę nas interesuje, to zamiana będzie nadal działać praktycznie tak samo że gdybyśmy utworzyli dla niej partycję, to jako minimum będziemy mieli do dyspozycji miejsce, które poprzednio zajmowało partycję wymiany, i przy pierwszej instalacji nie będziemy musieli tracić czasu na jej tworzenie. Co myślisz o tej zmianie, która pojawi się wraz z Ubuntu 17.04 Zesty Zapus?
Człowieku, w porządku, tego rodzaju zmiany. Z jednej strony to mnie przeraża, bo będziemy wyglądać bardziej jak Windows. Ale myśląc chłodno, że mają rację, obecnie zamiana jest rzadko używana (i mówię teraz, że użyłem 5 Gb Swap na komputerze z 16 Gb RAM). Pliki mogą być dobrym pomysłem, aby uniknąć konieczności rezerwowania wielu koncertów z wyprzedzeniem i uczynić rezerwację dynamiczną. Chociaż obawiam się, że straci wydajność, zaletą partycji jest to, że przyspiesza dostęp bez przechodzenia przez system plików, ale ponieważ zwykle mamy teraz dobre komputery, zdecydują, że nic się nie dzieje ...
Nienawiść do Windowsa nie klasyfikuje cię jako lepszą osobę, możesz nadal używać Linuksa i myśleć, że Windows jest gównem bez nienawiści 😀
Jeśli chodzi o twoje stwierdzenie, że plik wymiany spowalnia dostęp, przestał być prawdziwy od wersji 2.6, więc wywnioskowałem, że w momencie, gdy czytałeś o tym temacie, ale czas sprawił, że twoja rzeczywistość stała się przestarzała.
Zobaczmy, jak zarządzamy pamięcią. Zobaczymy.
Jest to coś w stylu Windows, Windows nie używa określonej partycji dysku jako pamięci wymiany, ale tworzy specjalny plik zwany plikiem stronicowania. Ubuntu zrobi to samo, użyje pliku jako strefy wymiany. Dobrą rzeczą jest to, że znacznie łatwiej będzie zdefiniować lub dostosować wielkość do rzeczywistych potrzeb każdego zespołu.
Notatka nie jest dla mnie jasna
Powtarzam (aby sprawdzić, czy teraz jest to jaśniejsze): zacząłem od tworzenia partycji Swap, ponieważ nie lubię tworzyć więcej niż jednej partycji (chociaż wiem, że kilka jest zalecanych). Jak to rozwiązać? Jak mówi artykuł, tworzenie pliku wymiany (w stylu Windows). A katalog / home? Mam jedną partycję na dane (niezależnie od jakiejkolwiek instalacji) i działa świetnie. Nawiasem mówiąc, jeśli jakiś sprytny chce przyjść uczyć lekcji, przede wszystkim pamiętaj, że nie ma jednego właściwego sposobu robienia rzeczy.
Zastanawiam się, jak system operacyjny może hibernować. Rozumiem, że do tego służy partycja wymiany.
Ważną rzeczą jest pojemność, a nie to, czy system wymiany zapisuje na partycji, czy w pliku wymiany. Używana jest wymiana, a nie „partycja wymiany”. W przypadku korzystania z partycji wymiany możemy potwierdzić, że podczas hibernacji używana jest „partycja”.
Rozumiem, że znasz już problem z hibernacją wielu systemów operacyjnych i nie oznacza to, że nie możesz hibernować w pliku wymiany. Teoretycznie możesz kontynuować hibernację z ograniczeniem polegającym na tym, że możesz to zrobić tylko z 1 i nie możesz zrobić nic innego poza wznowieniem wspomnianej „sesji” przed cokolwiek innego, aby nie uszkodzić danych, które utrzymują ten stan. Przepraszam, jeśli cię nie rozumiem, ale czasami wydaje się, że pobierają 1 cent za każde napisane słowo, a to pozostawia dużo miejsca na błędną interpretację 😀
Ciekawe, że zajmują się również kwestią bezpieczeństwa. Ten plik wymiany musi być w jakiś sposób zaszyfrowany lub zniknąć po wyłączeniu komputera, aby nikt nie miał do niego dostępu.
dzieje się tak, gdy masz swoje pliki w chmurze, ponieważ jeśli Twój system operacyjny jest uszkodzony, utracisz wszystkie dane, jeśli masz jedną partycję (jak nowicjusze)
Plik wymiany na każdej partycji, na której mamy zainstalowany system operacyjny, jest mniej wydajny. Jeśli masz kilka dystrybucji na dysku twardym, z partycją wymiany obsługujesz je wszystkie. Tak długo, jak można wybierać i nie wpływa to na wydajność, jest to sposób na podejście do użytkownika na bardziej podstawowym poziomie, ale jeśli wydajność zacznie spadać z tego powodu, będziemy zbliżać się do okien świata (półświatka).
Dość pomyślnie, z wyjątkiem tego, że musisz (z jakiegokolwiek powodu) hibernować, co spowodowałoby odwrotny scenariusz, pojedyncza partycja RAM nie byłaby wydajna. Po pierwsze dlatego, że 2 systemy nie mogą być hibernowane w tej samej zamianie, a po drugie dlatego, że gdybyś mógł, w wyniku tego zamiana nie powiodłaby się. Nie wspominając już o tym, że hibernowany system można „zepsuć”, próbując zamontować tę zamianę w innym systemie. Zasadniczo użycie partycji wymiany usuwa opcję hibernacji i możliwości użycia czegoś innego. Patrząc na miliardy przeciętnych dysków, poświęcenie 2 lub 4 GB na zamianę „na dystrybucję” nie jest takim złym pomysłem. Jak powiedziałem, kwestia potrzeb i tak jak powiedziałeś, zawsze dobrze jest mieć możliwość wyboru, że każdy użytkownik może wybrać, w którą stopę strzelać 😀
Jeśli chodzi o tytuł artykułu, to jest trochę rewelacyjny.
Ubuntu 17 nie USUWA, modyfikuje tylko niektóre z domyślnych parametrów w procesie instalacji. W rzeczywistości, zanim one również nie były konieczne, DUŻA różnica polega na tym, że pliki wymiany nie są już "nieco" wolniejsze niż partycje wymiany z powodu problemów z dostępem do systemu plików i systemu plików i dlatego wywnioskowali, że posiadanie pliku może wyglądać lepiej w odniesieniu do UX mieć partycje, które stanowią dodatkową trudność.