Enkele dagen geleden de release van de nieuwe versie van Ubuntu 22.04 LTS "Jammy Jellyfish" een versie voor langdurige ondersteuning (LTS) met updates voor 5 jaar, in dit geval tot april 2027.
Een versie waarin er zijn veel veranderingen doorgevoerd en waarvan bijvoorbeeld de update van de GNOME 42-desktopomgeving opvalt, die 10 kleuropties biedt in donkere en lichte stijlen, die wordt geleverd met de Linux-kernel 5.15 en dat op sommige apparaten linux-oem-22.04 zal worden geleverd met een 5.17 kernel, plus de systemd system manager is geüpdatet naar versie 249 en waarin voor een vroege reactie op geheugentekorten standaard onder andere het systemd-oomd mechanisme wordt gebruikt (als je er meer over wilt weten, kun je raadpleeg de nota die werd gepubliceerd hier op de blog over wat er nieuw is).
En het punt van praten over de release van Ubuntu 22.04, is dat dagen erna se heeft de bètaversie van de CelOS-distributie uitgebracht (Celestial OS), die in tegenstelling tot andere distributies die zichzelf positioneren als "derivaten", deze niet is, omdat het in feite een herbouw van Ubuntu is, waarin de Snap-pakketbeheertool is vervangen door Flatpak.
Dat wil zeggen, een Ubuntu zonder Snap, waarin in plaats van extra applicaties uit de Snap Store-catalogus te installeren, integratie met de Flathub-catalogus wordt voorgesteld.
Over CelOS
De set bevat een selectie van Gnome-applicaties gedistribueerd in Flatpak-formaat, evenals de mogelijkheid om snel extra programma's uit de Flathub-catalogus te installeren.
Als gebruikersinterface wordt de gebruikelijke Gnome met de Adwaita-skin voorgesteld, in de vorm waarin deze door het hoofdproject wordt ontwikkeld, zonder de Yaru-skin te gebruiken die in Ubuntu wordt aangeboden. De normale Ubiquity wordt gebruikt als installatieprogramma.
zijn uitgesloten van de basisverdeling font-viewer, gnome-characters en ubuntu-session en waaraan de pakketten gnome-tweak-tool, gnome-software, gnome-software-plugin-flatpak, Flatpak en gnome-session zijn toegevoegd, evenals de flatpak-pakketten Adwaita-dark, Epiphany, gedit, Cheese, Calculator, clocks , Kalender, Foto's, Tekens, fontviewer, Contacten, Weer en Flatseal.
De verschillen tussen Flatpak en Snap komen neer op het feit dat Snap een kleine basisruntime biedt die is gevuld met een container op basis van monolithische versies van Ubuntu Core, terwijl Flatpak naast de hoofdruntime extra runtime-lagen gebruikt en afzonderlijk (verpakt) wordt bijgewerkt met typische sets van afhankelijkheden voor toepassingen om te werken.
Zo verplaatst Snap de meeste applicatiebibliotheken naar de pakketkant (onlangs was het mogelijk om grote bibliotheken, zoals GNOME en GTK, naar algemene pakketten te verplaatsen), en biedt Flatpak pakketten met algemene bibliotheken naar verschillende pakketten (de bibliotheken zijn bijvoorbeeld verplaatst naar het vereiste pakket om GNOME- of KDE-programma's uit te voeren) om de pakketten compacter te maken.
Flatpak-pakketten gebruiken een afbeelding op basis van de OCI-specificatie (Open Container Initiative), terwijl Snap de SquashFS-afbeeldingskoppeling gebruikt. Voor isolatie gebruikt Flatpak de Bubblewrap-laag (het gebruikt cgroups, namespaces, Seccomp en SELinux) en om de toegang tot bronnen buiten de container te organiseren, het portaalmechanisme. Snap gebruikt cgroups, namespaces, Seccomp en AppArmor voor isolatie en pluggable interfaces om te communiceren met de buitenwereld en andere pakketten.
Snap is ontwikkeld onder de volledige controle van Canonical en wordt niet gecontroleerd door de gemeenschap, terwijl het Flatpak-project onafhankelijk is, betere integratie met GNOME biedt en niet gebonden is aan een enkele repository.
Download en ontvang CelOS
Voor degenen die geïnteresseerd zijn om CelOS te proberen, moet ik vermelden dat je momenteel twee afbeeldingen van het systeem kunt krijgen. Een daarvan is de stabiele versie die momenteel nog op Ubuntu 20.04 LTS staat en de andere afbeelding die al genoemd werd is de bètaversie, die op Ubuntu 22.04 LTS staat.
De grootte van de installatie-image is 3.7 GB en kan worden verkregen via de onderstaande link.
Straal!! Wekt een softwaremanager zoveel aversie op dat hij een andere distributie ontwikkelt? Dit alles begint me al te irriteren. Ik ben nu beter af met Fedora 35 en Ubuntu 20.04.
Wat voor nu niet toestaat dat Ubuntu 22.04 correct wordt gestart, is:
– Geen dotnet Core-ondersteuning voor deze versie.
– Met de geïntegreerde versie van WPA_Supplicant kan ik geen verbinding maken met PEAP/MSChap met het netwerk van mijn bedrijf.
Ik heb een paar maanden gewacht voordat ik het instelde als mijn belangrijkste productieve besturingssysteem.