Swappiness: het gebruik van virtueel geheugen aanpassen

hier Ubunlog We zetten ons in (of proberen ons in te zetten) voor alle gebruikers, en dat omvat heel verschillende hardwareconfiguraties. En op de een of andere manier denken we graag dat we met de tutorials die we hier laten zien op de een of andere manier bijdragen aan het verbeteren van de algemene gebruikerservaring in deze distro die we zo leuk vinden (in welke smaak dan ook), daarom publiceren we vaak handleidingen voor krijg de beste prestaties mogelijk, vooral in meer bescheiden apparatuur.

Nu, zonder verder te gaan, zullen we het laten zien hoe u het gebruik van virtueel geheugen aanpast in Ubuntu, op zo'n manier dat wordt voorkomen dat het uiteindelijk een belemmering wordt en de prestaties slechter maakt dan zonder. En het is dat, hoewel het idee om een ​​bestand of swappartitie te gebruiken op zichzelf niet slecht is, maar juist het tegenovergestelde, als het niet goed wordt geïmplementeerd, het overmatig gebruik van de harde schijf kan genereren, veel langzamer dan de RAM.

Om deze reden zou het gebruik van de swappartitie moeten worden beperkt tot situaties waarin er geen alternatief is dan het te gebruiken, op welk moment het het hoofdgeheugen ondersteunt (dat is RAM). Als we het in plaats daarvan altijd gebruiken, soms zelfs vóór RAM, worden onze prestaties bestraft. Eens kijken dan hoe je het gebruik van virtueel geheugen in Linux aanpast met de Swappiness-opdracht.

In ons besturingssysteem wordt het aanmaken van virtueel geheugen meestal uitgevoerd tijdens het installatieproces, waarna we de rootpartitie (/), de opslagpartitie (/ home) en de uitwisselingspartitie of swap, die meestal wordt geïmplementeerd op de / dev / sda5-partitie​ De kernelparameter die het gebruik van virtueel geheugen beheert, is de eerder genoemde swappiness, en in feite kunnen we zeggen dat het de leiding heeft over het definiëren van hoe vaak we toegang krijgen tot de swappartitie en hoeveel inhoud we erin kopiëren, door middel van een argument dat varieert tussen 0 en 100.

De standaardwaarde in een Linux-installatie is 60, maar zoals het gemakkelijk is aan te nemen, zijn niet alle hardwareconfiguraties hetzelfde en daarom heeft het geen zin om dat niveau te handhaven, ongeacht welke van ons is. Deze waarde wordt opgeslagen in het / proc / sys / vm / swappiness-bestand en we kunnen het controleren door:

cat / proc / sys / vm / swappiness

Het zal vrijwel zeker op 60 zijn, en als dat het geval is, moeten we het misschien vooral aanpassen als we meer dan 4 GB RAM-geheugen hebben, omdat we dan meestal weinig of geen virtueel geheugen nodig hebben​ Maar voordat we uitleggen hoe we dat kunnen wijzigen, laten we eens kijken naar de logica achter dit hele virtuele geheugen en swappiness-ding; En het is dat wanneer het standaard op 60 wordt gelaten, de kernel wordt verteld om het virtuele geheugen te gaan gebruiken als ons RAM 40 procent of minder van zijn vrije capaciteit heeft. Dus, als we swappiness gelijk stellen aan 100, zal het virtuele geheugen de hele tijd worden gebruikt, en als we het op een zeer lage waarde laten, zal het alleen worden gebruikt als ons RAM bijna op is. Het minimum mogelijke is 1, aangezien we de waarde gelijk aan 0 laten, deactiveren we het virtuele geheugen volledig.

Dus wat we moeten doen, is de volgende opdracht invoeren vanaf de terminal (Ctrl + Alt + T):

sudo sysctl vm.swappiness = 10

Nu de waarde van swappiness blijft op 10, en dan zal virtueel geheugen nauwelijks worden gebruikt​ Zodra deze waarde is gewijzigd de computer hoeft niet opnieuw te worden opgestart, maar treedt onmiddellijk in werking, en in feite als we de waarde resetten, zal deze als voorheen op 60 worden geplaatst, want wat we nodig hebben is om deze verandering permanent te laten staan. Om dit te doen, voeren we, nadat we onze computer hebben gebruikt en hebben geverifieerd dat alles in orde is met de nieuwe waarde van swappiness, het volgende uit:

sudo nano /etc/sysctl.conf

waarna we zoeken naar de tekst vm.swappiness = en de gewenste waarde toevoegen na het "=" symbool. We slaan het bestand op en ja, de wijziging is definitief.