Een van de positieve dingen van Ubuntu en Gnu / Linux is de sterke aanpassing die het heeft van het besturingssysteem in vergelijking met andere zoals Windows, waardoor je het besturingssysteem nauwelijks kunt aanpassen. Dus in Ubuntu kunnen we zelfs de toetscombinaties aanpassen van het besturingssysteem, iets dat nuttig kan zijn voor meer dan één gebruiker.
Deze toetscombinaties en commando's kunnen vooraf worden gedefinieerd of gewijzigd hoe we het ook willen, of het is gemakkelijker voor ons. Dit is handig als we bijvoorbeeld problemen hebben met ons toetsenbord of als we een kapotte sleutel hebben, het stelt ons ook in staat alles te openen met toetscombinaties en het gebruik van de muis te vergeten. Momenteel zijn er in Ubuntu drie methoden om te wijzigen of aan te passen de toetscombinaties. Twee ervan zijn eenvoudig, terwijl de andere een methode is voor enigszins gevorderde gebruikers. In dit geval is de eenvoudigste methode door de installatie van het Keytouch-programma waarmee we alles grafisch kunnen wijzigen. In deze link U kunt meer informatie vinden over de toepassing.
Toetscombinaties kunnen handig zijn als de muis niet werkt
De tweede methode is moeilijker, maar het werkt echt, het wordt gedaan via de editor GConf-editor In deze editor gaan we in op apps / metacity / keybinding_commands en daar zullen we zien een lijst met 12 commando's die we naar wens kunnen aanpassen. In apps / metacity / global_keybindings we zullen andere verschillende functies vinden, maar ze zullen de andere commando's aanvullen.
De derde methode is degene die jullie allemaal zullen kennen en die jullie zeker al hebben gemanipuleerd. In Systeeminstellingen–> Voorkeuren–> Toetscombinatieskan elke Ubuntu-gebruiker de systeemsleutelcombinaties wijzigen en wijzigen, maar slechts in beperkte mate.
Als u echt een sterke aanpassing van het besturingssysteem wilt hebben, dat wil zeggen van onze Ubuntu, Ik zou alle systemen gebruiken, aangezien er opdrachten zijn die niet verschijnen in Systeeminstellingen maar die KeyTouch kan wijzigen en andere opdrachten die alleen kunnen worden uitgevoerd via GConf-Editor. Vandaar de drie systemen. Maar als u niet veel wilt aanpassen, is de veiligste optie wellicht de eenvoudige methoden Denk je niet?