Jak automatycznie naprawić system plików za pomocą fsck

Z biegiem czasu Koszt sprzętu spada, a jego pojemność rośnie, ale jeśli czymś ważnym, co przechowujemy na naszych komputerach, są przechowywane tam informacje, o których możemy powiedzieć prawie bez obawy, że się pomylimy, że dysk twardy jest częścią, która powinna nas najbardziej martwić. Niestety, nie zawsze się to udaje i wielu użytkowników pozostawia swoje zdrowie przypadkowi, dopóki coś złego w końcu się nie wydarzy, jest za późno na żal i utratę cennych dokumentów, zdjęć, filmów, a nawet muzyki.

Chodzi o to, że przy odrobinie pracy możemy zostawić wszystko bardzo dobrze zorganizowane, aby system się zajął automatycznie sprawdza stan naszego systemu plików aby ustalić, czy wszystko jest w porządku, a to w Linuksie możemy to zrobić przez weterana, który wciąż ma wiele do zaoferowania: polecenie fsck. Oczywiście każda dystrybucja ma swój własny sposób działania, więc zobaczmy, jak skonfigurować ją w najważniejszych dystrybucjach.

W przypadku Debian i jego pochodnych (na przykład Ubunto lub Linux Mint, polegamy na pliku / etc / default / rcS, które otwieramy do edycji:

sudo gedit / etc / default / rcS

Następnie dodajemy:

FSCKFIX = tak

Na przykład w przypadku CentOS jest inaczej i polegamy na pliku / etc / sysconfig / autofsck które również otwieramy do edycji (w moim przypadku za pomocą Gedit):

sudo gedit / etc / sysconfig / autofsck

Następnie dodajemy wiersz we wspomnianym pliku:

AUTOFSCK_DEF_CHECK = tak

Teraz te kroki, które wskazaliśmy w poprzednich akapitach, są używane, kiedy chcemy uruchom sprawdzanie za pomocą fsck przy każdym uruchomieniu systemui chociaż jest to bardzo dobre, może to zająć dużo czasu, jeśli nasze dyski i partycje są bardzo duże. Dlatego możemy skorzystać z zalet innego narzędzia linuksowego o nazwie tune2fsco między innymi umożliwia nam przeprowadzać okresowe kontrole naszego systemu plików, aby były one przeprowadzane od czasu do czasu, ale nie przy każdym uruchomieniu naszego komputera.

Najpierw sprawdzamy stan aktualnej konfiguracji wykonując:

sudo tune2fs -l / dev / sda1

Możemy analizować, co daje mi komputer, kiedy go uruchamiam, i w tym celu musimy zwrócić uwagę na niektóre parametry, na które patrzy tune2fs. Na przykład, „Stan systemu plików”, co jak widzimy na górnym obrazku tego postu w moim przypadku oznacza mnie 'czysty' i to dobry początek. Nie dajcie się jednak zwieść, a poniżej widzimy inne równie ważne parametry, które nie są tak pozytywne.

Na przykład „Liczba wierzchowców”, co oznacza ile razy nasz system plików musi być zamontowany przed ponownym sprawdzeniem i że w moim przypadku jest to 270, bardzo wysoka liczba, która nie pomijając faktu, że ostatni raz fsck został uruchomiony w moim systemie miał miejsce 7 maja 2013 r. Innym jest „Okres sprawdzania”, który wskazuje maksymalny czas w miesiącach, na jaki chcemy zezwolić bez przeprowadzania tej kontroli integralności; jeśli jest ustawiony na 0, tak jak w moim przypadku, nie będzie brany pod uwagę.

Jeśli chcemy, aby sprawdzanie było uruchamiane co 30 uruchomień systemu:

sudo tune2fs -c 30 / dev / sda1

Jeśli chcemy, aby minęły maksymalnie 3 miesiące przed ponownym wykonaniem kontroli:

sudo tune2fs -i 3m / dev / sda1

Ale jeśli Linux różni się czymś, to dlatego, że oferuje nam wiele opcji, więc możemy dodać możliwość sprawdzenia integralności naszego systemu plików przy kolejnym uruchomieniu systemu, czyli robimy to na żądanie i tylko raz.

W tym celu wykonujemy:

sudo touch / forcefsck

W ten sposób tworzymy pusty plik o nazwie wymuszać, który znajdzie się w katalogu głównym i dzięki temu przy następnym uruchomieniu komputera system plików zostanie sprawdzony za pomocą fsck, po czym plik ten zostanie automatycznie usunięty, aby przy kolejnych uruchomieniach nie był już wykonywany.

Jak widać, w Linuksie możliwości jest zawsze wiele i dzięki temu możemy dostosować tę ważną funkcjonalność do naszych potrzeb, zwłaszcza ze względu na wartość wszystkich informacji, które przechowujemy na naszych dyskach twardych. W ten sposób możemy ręcznie przeprowadzić kontrolę integralności, gdy wiemy, że nie będziemy potrzebować komputera i dlatego nie martwimy się o to, co może to potrwać, lub robimy to zgodnie z harmonogramem co określoną liczbę ponownych uruchomień systemu.