W ostatnich tygodniach zastanawialiśmy się, czym one są dla Ciebie najlepsze odtwarzacze muzyczne dostępne dla systemu Linux. Nie określamy, jakie powinny być te odtwarzacze, ale dla wielu użytkowników najlepsze opcje muszą mieć dobrą, wysoce wizualną bibliotekę muzyczną. Ilość różnych opinii, które istnieją, jest zaskakująca, ale nie jest tak zaskakująca, jeśli mówimy o użytkownikach, których system operacyjny zwykle oferuje cały wachlarz możliwości.
Spośród twoich propozycji Dwóch z nich wyróżniało się największą liczbą głosów. Pomiędzy tą dwójką był zwycięzca, ale ledwo. Prawdopodobnie zwycięzcą został fakt, że to odtwarzacz jest domyślnie instalowany w Ubuntu (blog nazywa się «Ubunlog»), co nie przeszkadza wielu instalować innego odtwarzacza, który oferuje inne funkcje lub jest dla nich bardziej atrakcyjny wizualnie. Poniżej ujawniam, które odtwarzacze muzyczne są dla Was ulubione i który wygrał bitwę, choć możecie to sobie wyobrazić na podstawie wzmianki o domyślnym odtwarzaczu Ubuntu.
Najwyżej oceniane odtwarzacze muzyczne
Rhythmbox
W przeprowadzonych konsultacjach wśród użytkowników, którzy to powiedzieli, był remis Rhythmbox to był jego ulubiony zawodnik i ci, którzy mówili, że to Clementine. Jeśli Rhytmbox wygrał, to dlatego, że to był twój wybór, jeśli musiałeś wybrać jeden z dwóch. Jeśli chodzi o jego cechy, kto nie zna Rhythmbox? Jest to prosty program, który doskonale organizuje bibliotekę muzyczną. W rzeczywistości jest to jeden z powodów, dla których go wybierasz: podczas gdy Rhythmbox doskonale organizuje bibliotekę, inne odtwarzacze muzyczne również tego nie robią, co może być denerwujące, zwłaszcza jeśli później będziemy musieli ręcznie naprawić niektóre błędy.
Rhythmbox obsługuje radia, różne typy plików muzycznych i jego biblioteka zawiera okładki albumów, które pobiera z internetu. Moim zdaniem brakuje korektora, ale można go zainstalować ręcznie. Wydaje mi się też, że ma zbyt prostą konstrukcję, ale wszystko, co robi, robi to dobrze.
Clementine
Biorąc pod uwagę projekt i kwestię korektora, osobiście mam trudności z wyborem między Clementine lub Rhytmbox. Kiedy korzystałem z Ubuntu, pozostałem przy Rhythmbox, ale po prostu dlatego, że jest domyślnie zainstalowany i, jeśli opcja jest stosunkowo dobra, wolę pozostać przy domyślnym oprogramowaniu. Rhytmbox to bardzo dobra opcja i po zainstalowaniu nie muszę już więcej szukać. Ale był czas, kiedy tak nie było i zostałem z Clementine.
Clementine jest ewolucja lub uproszczenie AmaroK, odtwarzacz, który do najnowszej wersji Kubuntu był domyślnie instalowany w wersji KDE Ubuntu. Oferuje wiele informacji, które zbiera z różnych usług internetowych i zawiera korektor, przepraszam, jeśli jestem z tym ciężki, ale dla mnie jest to ważne i uchroniłoby mnie przed koniecznością korzystania z PulseEffects. Jeśli używałeś AmaroK, myślę, że docenisz to, co zrobili z Clementine, czyli po prostu zamawiając coś, co dla mnie było świetnym graczem zepsutym przez chaos.
Ty też lubisz
Wśród innych graczy, o których niektórzy z was wspomnieli, mamy:
- VLC: słynny odtwarzacz VideoLan. VLC Jest to wszechstronny program, który pozwala nam oglądać filmy w różnych formatach lub odtwarzać muzykę. Można go skonfigurować tak, że widzimy tylko mini-odtwarzacz i możemy wyświetlać bibliotekę muzyczną, ale w tej chwili nie pokazuje ona okładek ani zdjęć grup. Wygląda na to, że pojawi się w VLC 4, w którym to momencie opublikujemy artykuł i być może wielu z was zmieni swoją odpowiedź.
- Lizak: gdyby nie problemy, których doświadczyłem na Kubuntu, jest może stać się moim odtwarzaczem / biblioteką muzyki. Ma bardzo schludny interfejs, a jego biblioteka jest jedną z najbardziej atrakcyjnych i funkcjonalnych, jakie wypróbowałem. Problem, przynajmniej w moim przypadku, polega na tym, że nie działa tak dobrze, jak bym chciał: przy zmianie piosenek (zawsze w moim przypadku) zjada kilka sekund od początku. Z drugiej strony bardzo trudno mu pokazać artystów / płyty. Jeśli to wypolerują, może zacznę go używać ... ponieważ ma korektor 😉
- Pragha: w styczniu pisać o tym wspaniałym odtwarzaczu. Jego wizerunek wygląda jak hybryda Clementine i Rhythmbox i jest świetną opcją. W testach, które przeprowadziłem, nie udało mi się zindeksować piosenek i to nie dlatego, że nie zrobiłem tego dobrze, ale dlatego, że na moich listach pojawiło się zbyt wiele plików (w moim przypadku tych, które utworzyła kantata z Kubuntu dla mnie).
- Zuchwały: jest to rozwidlenie XMMS, które z kolei zostało stworzone, aby wyglądać jak Winamp, słynny odtwarzacz muzyczny Windows. Najlepiej jest odtwarzać listy w małym odtwarzaczu, który możemy rozwinąć, aby wyświetlić listę odtwarzania. Dotyczące gracz, oferuje wszystko, czego moglibyśmy sobie życzyć, ale zawodzi pod względem biblioteki muzycznej, jeśli chcemy zobaczyć szczegółowe obrazy.
Jaki jest najlepszy odtwarzacz muzyczny dla Linuksa dla Ciebie? Czy jesteś jednym z tych, którzy głosowali na Rhythmbox / Clementine, czy też jednym z tych, którzy zaproponowali coś mniej popularnego?
Używam Ubuntu, ale moim ulubionym odtwarzaczem jest Audacious, nie używam go z interfejsem Winampa, wolę GTK, wyrównuję według własnych upodobań i umieszczam informacje o pliku, które mnie interesują. Używam go od ponad 4 lat i jestem bardzo zadowolony.
Nie powiedziałbym, że Audacious to „atrakcyjny wizualnie odtwarzacz + biblioteka”. Używam go, bo wyrównuję jego dźwięk i świetnie gra z głośnikami 2.1. Na pierwszy rzut oka mam wszystkie potrzebne informacje o plikach. Reszta to kwestia gustu, wszystko jest bardzo subiektywne, daje mi wszystko, czego szukam od odtwarzacza plików audio.
To, co mi się nie podoba w Audacious, to to, że jego interfejs ze skórką wygląda na bardzo mały, a interfejs GTK nie przekonuje mnie estetycznie, to jedyna rzecz.
Odkryłem Clementine na jednym z wielu blogów poświęconych Linuksowi, na których, podobnie jak twój, zwykle udostępniane są informacje z różnych aplikacji, i naprawdę spodobał mi się dobrze stylizowany interfejs; Ale to, co sprawiło, że się zakochałem, to dwa aspekty, których w Rythmbox nigdy nie mogłem uzyskać: zdobyć słynne IDTAG'y, aby zidentyfikować piosenki (a jeśli nie możesz ich znaleźć, oferuje ich ręczną edycję, bez korzystania z zewnętrznych aplikacji), i pobierz okładki online, za pośrednictwem własnych baz danych. I tak samo, jeśli nie możesz go znaleźć, zaproponuj dodanie. Obsługuje inne programy, takie jak wspomniany wcześniej Audacious, ale ta aplikacja też mnie nie przekonała.
Zapomniałeś o muzyce, to jest ta, której używam, ponieważ ma tę zaletę, że możesz obsługiwać foldery, co jest bardzo wygodne, gdy masz różnych tłumaczy zapisanych w jednym, oczywiście można to również zorganizować przez piosenkarzy lub albumy, w Rhyt nie możesz odtwarzaj folder bezpośrednio i więcej, jeśli jest to zbiór autorów i albumów.
Jest ważny aspekt, o którym nikt nie wspomina,
Jakość dźwięku
Nikt nic o tym nie mówi, a to ważna informacja dla tych z nas, którzy słuchają muzyki na komputerze.
Co mnie obchodzi, jeśli nie mam osłony, jeśli dźwięk jest najlepszy, ... czy wszystkie są takie same?
Nie wydaje mi się to
tak czy siak
nadal nie wiem
Większość odtwarzaczy jest taka sama, mniej więcej ważna rzecz, moim zdaniem jest to „silnik”, który przekłada się na jakość dźwięku, jaką uzyskujesz z odtwarzanego pliku. Przykład: gdyby Mixxx nie był absolutnym konsumentem zasobów, byłby opcją jako gracz, mimo że został stworzony do pracy jako DJ; Jakość dźwięku Mixxx jest bardzo wysoka
Prawda wkracza w ten post, szukając pomysłu, którego odtwarzacza użyć do nadawania z radiem online w Linuksie ... bez użycia Mixxxa, który za to jest śmieciem, wisi ciągle (w oknach, nie; kto wie dlaczego ), ale nie czytałem niczego, co by mi pomogło, tylko doświadczenia autora, a ponieważ nie używam Kubuntu ani Ubuntu, cóż