NFS lub Network File System to protokół rozproszonego systemu plików, pierwotnie stworzony przez Sun Microsystems. Poprzez NFS, systemowi można zezwolić na udostępnianie katalogów i plików innym osobom w sieci.
W przypadku udostępniania plików NFS użytkownicy, a nawet programy mogą uzyskiwać dostęp do informacji na zdalnych systemach, prawie tak, jakby znajdowały się one na komputerze lokalnym.
NFS działa w środowisku klient-serwer gdzie serwer jest odpowiedzialny za zarządzanie uwierzytelnianiem, autoryzacją i zarządzaniem klientów, a także wszystkimi udostępnionymi danymi w określonym systemie plików.
Po autoryzacji dowolna liczba klientów może uzyskać dostęp do udostępnionych danych tak, jakby znajdowały się one w ich pamięci wewnętrznej.
Konfiguracja serwera NFS w systemie Ubuntu jest bardzo prosta. Wszystko, co musisz zrobić, to wykonać niezbędne instalacje i konfiguracje, zarówno na serwerze, jak i na komputerach klienckich i gotowe.
W tym artykule, Wyjaśnimy krok po kroku, jak skonfigurować serwer i klienta NFS, aby umożliwić im udostępnianie plików z jednego systemu Ubuntu do drugiego.
Konfigurowanie serwera NFS
Aby skonfigurować system hosta do współużytkowania katalogów, będziemy musieli zainstalować serwer jądra NFS, a następnie utworzyć i wyeksportować katalogi, do których mają mieć dostęp systemy klienckie.
Teraz zamierzamy otworzyć terminal za pomocą Ctrl + Alt + T iw nim wykonamy następujące polecenie:
sudo apt install nfs-kernel-server -y
Po zakończeniu instalacji utworzymy folder, który chcemy udostępnić systemowi klienta, będzie to folder eksportu.
W tym przykładzie Zamierzamy utworzyć folder w bieżącym katalogu, w którym się znajdujemy, ale możesz wybrać ścieżkę, która najbardziej Ci się podoba.
W terminalu wpiszemy:
sudo mkdir -p carpeta-compartida
Ponieważ chcemy, aby wszyscy klienci mieli dostęp do katalogu, Usuniemy restrykcyjne uprawnienia z folderu eksportu za pomocą następujących poleceń:
sudo chown nobody: nogroup carpeta-compartida sudo chmod 777 carpeta-compartida
Ważne jest, aby umieścić ją w innej ścieżce, jeśli zostawisz jedno miejsce, możesz zmienić uprawnienia katalogów w systemie.
Teraz wszyscy użytkownicy wszystkich grup w systemie klienta będą mogli uzyskać dostęp do naszego „folderu współdzielonego”.
Teraz w tym utworzonym folderze możesz umieścić całą zawartość, którą chcesz udostępnić.
Wyeksportuj udostępniony katalog
Po utworzeniu folderu eksportu będziemy musieli nadać klientom uprawnienia dostępu do komputera serwera hosta.
Uprawnienie to jest definiowane za pomocą pliku eksportu znajdującego się w folderze / etc w systemie.
Użyj następującego polecenia, aby otworzyć ten plik za pomocą Nano:
sudo nano /etc/ exports
Po otwarciu pliku możesz zezwolić na dostęp do utworzonego przez nich folderu za pomocą następującego polecenia:
/ruta/de/la/ carpeta-compartida ip-de-cliente (rw, sync, no_subtree_check)
O możesz dodać wielu klientów, dodając następujące wiersze w pliku:
/ruta/de/la/carpeta-compartida ip-de-cliente-1 (rw, sync, no_subtree_check)
/ruta/de/la/carpeta-compartida ip-de-cliente-2 (rw, sync, no_subtree_check)
Możesz też ustawić zakres adresów IP w następujący sposób:
/ruta/de/la/carpeta-compartida ip-de-cliente1/24 (rw, sync, no_subtree_check)
Uprawnienia „rw, sync, no_subtree_check” zdefiniowane w tym pliku oznaczają, że klienci mogą wykonywać:
rw: operacje odczytu i zapisu
synchronizacja: zapisz wszelkie zmiany na dysku przed ich zastosowaniem
no_subtree_check: zapobiega sprawdzaniu poddrzewa
Po wykonaniu wszystkich powyższych konfiguracji w systemie hosta, teraz nadszedł czas na wyeksportowanie udostępnionego katalogu:
sudo exportfs -a
Wreszcie, Aby wszystkie ustawienia odniosły skutek, zrestartuj serwer jądra NFS w następujący sposób:
sudo systemctl restart nfs-kernel-server
Ważnym krokiem jest sprawdzenie, czy zapora serwera jest otwarta dla klientów, aby mogli uzyskać dostęp do udostępnianej zawartości.
sudo ufw allow from ip/rango to any port nfs
Pozostało coś takiego:
sudo ufw allow from 192.168.1.1/24 to any port nfs
Teraz, gdy sprawdzisz stan zapory sieciowej Ubuntu za pomocą następującego polecenia, stan akcji będzie widoczny jako „Zezwalaj” dla adresu IP klienta.
sudo ufw status
Twój serwer hosta jest teraz gotowy do wyeksportowania folderu współdzielonego do określonych klientów za pośrednictwem serwera Kernel NFS.
Konfiguracja komputera klienta
Nadszedł czas, aby wykonać kilka prostych konfiguracji na komputerze klienckim, tak aby udostępniony folder z hosta można było zamontować na kliencie, a następnie uzyskać do niego dostęp bez problemów.
W tym zamierzamy zainstalować klienta NFS za pomocą następującego polecenia:
sudo apt-get install nfs-common
System klienta potrzebuje katalogu, w którym cała zawartość udostępniona przez serwer hosta będzie dostępna w folderze eksportu.
Możesz utworzyć ten folder w dowolnym miejscu w systemie.
sudo mkdir -p carpeta-cliente
Teraz folder utworzony w poprzednim kroku jest taki sam, jak każdy inny folder w systemie, chyba że zamontujesz udostępniony katalog z hosta do tego nowo utworzonego folderu.
Użyj następującego polecenia, aby zamontować folder współdzielony z hosta do folderu montowania na kliencie:
sudo mount IPdelserivdor:/ruta/de/la/carpeta-compartida /ruta/carpeta-cliente
Polecenie jest mniej więcej takie:
sudo mount 192.168.1.1:/home/servidor/carpeta-compartida /home/cliente/carpeta-cliente
Nadszedł czas, aby przetestować połączenie, przechodząc do folderu z komputera klienckiego lub maszyn i sprawdzając, czy jest tam udostępniona zawartość.
Który protokół jest szybszy do przesyłania plików? NFS lub samba
który protokół jest szybszy do przesyłania plików? NFS lub samba
Cześć Luis, prędkość naprawdę zależy od twojej sieci.
Samba i NFS to dwa różne protokoły.
Samba służy do udostępniania folderów, do których można uzyskać dostęp z dowolnego innego systemu (Android, Windows, Linux itp.)
NFS to protokół, który jest instalowany w trybie serwera na komputerze, na którym masz folder, który chcesz udostępnić i jako klient na komputerze z systemem Linux, na którym chcesz go zamontować, jakby był lokalnym systemem plików (możesz go zamontować w każdym sesji lub skonfiguruj go w pliku fstab tak, aby był montowany przy każdym uruchomieniu).
Mam nadzieję, że nieco wyjaśniłem różnicę.
Daje mi błąd, nie umieściłeś przykładów, błąd składniowy. Zostawiasz niewłaściwe spacje, więc nie wiem, gdzie są błędy.
To mi się nie przyda.