CelOS, Ubuntu, który zastępuje Snap przez Flatpak

Kilka dni temu ukazała się nowa wersja Ubuntu 22.04 LTS „Jammy Jellyfish” wersja długoterminowego wsparcia (LTS) z aktualizacjami przez 5 lat, czyli w tym przypadku do kwietnia 2027 roku.

Wersja, w której wprowadzono wiele zmian i z których na przykład wyróżnia się aktualizacja środowiska graficznego GNOME 42, która oferuje 10 opcji kolorów w ciemnych i jasnych stylach, która jest dostarczana z jądrem Linux 5.15 i że w niektórych urządzeniach linux-oem-22.04 będzie dostępny Jądro 5.17, plus menedżer systemu systemd został zaktualizowany do wersji 249, w którym do wczesnej reakcji na braki pamięci domyślnie używany jest między innymi mechanizm systemd-oomd (jeśli chcesz wiedzieć więcej, możesz sprawdź notatkę, która została opublikowana tutaj na blogu o nowościach).

I chodzi o mówienie o wydaniu Ubuntu 22.04, czy to dni po tym swydaliśmy wersję beta dystrybucji CelOS (Celestial OS), który w przeciwieństwie do innych dystrybucji, które pozycjonują się jako „pochodne”, ten nie jest, ponieważ jest to w zasadzie przebudowa Ubuntu, w której narzędzie do zarządzania pakietami Snap zostało zastąpione przez Flatpak.

Oznacza to, że Ubuntu bez Snapa, w którym zamiast instalowania dodatkowych aplikacji z katalogu Snap Store, proponuje się integrację z katalogiem Flathub.

O CelOS

Zestaw zawiera wybór aplikacji Gnome dystrybuowanych w formacie Flatpak, a także możliwość szybkiej instalacji dodatkowych programów z katalogu Flathub.

Jako interfejs użytkownika proponowany jest zwykły Gnome ze skórką Adwaita, w formie, w jakiej jest rozwijany przez główny projekt, bez użycia skórki Yaru oferowanej w Ubuntu. Jako instalator używany jest normalny Ubiquity.

Są wykluczone podstawowej dystrybucji przeglądarka czcionek, gnome-characters i ubuntu-session i do których dodano pakiety gnome-tweak-tool, gnome-software, gnome-software-plugin-flatpak, Flatpak i gnome-session, a także pakiety flatpak Adwaita-dark, Epiphany, gedit, Cheese, Calculator, zegary , Kalendarz, Zdjęcia, Znaki, przeglądarka czcionek, Kontakty, Pogoda i Flatseal.

Różnice między Flatpak i Snap sprowadzają się do tego, że Snap oferuje małe podstawowe środowisko wykonawcze wypełnione kontenerem opartym na monolitycznych wersjach Ubuntu Core, podczas gdy Flatpak wykorzystuje dodatkowe warstwy środowiska wykonawczego oprócz głównego środowiska wykonawczego i aktualizowane osobno (pakowane) za pomocą typowe zestawy zależności dla aplikacji do pracy.

W ten sposób Snap przenosi większość bibliotek aplikacji na stronę pakietów (ostatnio można było przenieść duże biblioteki, takie jak GNOME i GTK, do wspólnych pakietów), a Flatpak oferuje pakiety wspólnych bibliotek do różnych pakietów (na przykład biblioteki mają został przeniesiony do pakietu wymaganego do uruchamiania programów GNOME lub KDE), aby pakiety były bardziej zwarte.

Pakiety Flatpak wykorzystują obraz oparty na specyfikacji OCI (Open Container Initiative), podczas gdy Snap używa mocowania obrazu SquashFS. Do izolacji Flatpak używa warstwy Bubblewrap (używa cgroups, przestrzeni nazw, Seccomp i SELinux) oraz organizowania dostępu do zasobów poza kontenerem, mechanizmu portalu. Snap wykorzystuje cgroups, przestrzenie nazw, Seccomp i AppArmor do izolacji i wtykowych interfejsów do interakcji ze światem zewnętrznym i innymi pakietami.

Snap jest rozwijany pod pełną kontrolą Canonical i nie jest kontrolowany przez społeczność, podczas gdy projekt Flatpak jest niezależny, zapewnia lepszą integrację z GNOME i nie jest powiązany z jednym repozytorium.

Pobierz i zdobądź CelOS

Dla zainteresowanych wypróbowaniem CelOS-a muszę wspomnieć, że obecnie można uzyskać dwa obrazy systemu. Jednym z nich jest stabilna wersja, która nadal znajduje się na Ubuntu 20.04 LTS, a drugi obraz, o którym już wspomniano, to wersja beta, która znajduje się na Ubuntu 22.04 LTS.

Rozmiar obrazu instalacyjnego to 3.7 GB i można go uzyskać z linku poniżej.