Kubuntu o kadar özelleştirilebilir ki, bize sunduğu tüm seçenekleri bilip ezberlememiz pek olası değil. Bu anlamda, Unity'ye veya mevcut Ubuntu MATE'e geçmeden önce Ubuntu'yu çok andırıyor, ancak çok daha dikkatli bir görüntü ile. Aslında yapılandırmanın daha kolay olduğunu söyleyebilirim. Bugün sizinle ilgili konuşacağımız şey, farklı Kubuntu panelleri veya Kubuntu Paneli, daha spesifik olarak, açık uygulamaların görüntülendiği orta kısımda.
Uygulama Başlatıcı ile nasıl yapabiliriz (burada bunlara sahipsiniz), seçilen temaya bağlı olarak Kubuntu, Plasma veya başka bir sembolü olan Görev Yöneticisi Üç farklı seçenek mevcuttur: Görev Yöneticisi, Yalnızca Simgeli Görev Yöneticisi ve Pencere Listesi. Bunlara erişmek için alt çubuğa (açık uygulamaların olduğu yerde) sağ tıklamamız ve "Alternatifler" i seçip birini seçip "Değiştir" e tıklamamız yeterlidir. Her birinin kendi işlevleri vardır.
Kubuntu Panel'in her zevke uygun alternatifleri var
- Görev Yöneticisi: varsayılan olarak gelen şeydir. Windows XP veya Ubuntu MATE'de olana en yakın şeydir, örneğin, uygulamanın seçilip seçilmediğinde ve bazı görevleri gerçekleştirirken renk değiştirebilen küçük bir başlığının gösterildiği yer. Çok fazla açıkımız varsa, birikecekler.
- Yalnızca görev yöneticisi simgeleri: şu anda kullandığım şey. Bu bölüm, Dock'a benzer bir şey haline gelecek, yani bir uygulamayı açtığımızda, simgesi, açık olduğunu gösteren üstte bir gösterge ile görüntülenecektir. Her zaman erişilebilir olmaları için onları da demirleyebiliriz. Gerçek bir Dock ile farklılıklar, uygulamaları ortalayamamız, sağda Tepsi ve solda Uygulama Başlatıcı olmasıdır.
- Pencere Listesi: burada sadece bir simge görüyoruz. Üzerine tıkladığımızda, açık uygulamaları gördüğümüz bir panel görüntülenir.
Eğer merak ediyorsan evet hiçbir şey yüklemenize gerek kalmadan Kubuntu'da bir Dock'a sahip olabilirsiniz. Bunun için bir panel oluşturup ortalamak ve Görev Yöneticisi'ni sadece simgelerle eklemek yeterlidir. Tabii ki kötü olan şey, Tepsiyi ve Uygulama Başlatıcıyı başka bir yere koymak zorunda kalacağımızdır.