Bir sonraki yazıda LXD konteynerlerine bir göz atacağız. Bir meslektaşım bir süre önce bu blogda onlardan bahsetmişti. İçinde o makale Bunu zaten netleştirdim bu kaplar farklı nedenlerle kullanışlıdır. Uygulamaları sistemin geri kalanından izole ederler, taşınabilirdirler, klonlamaları kolaydır ve / veya diğer işletim sistemlerine taşınmaları kolaydır. Gnu / Linux durumunda, herhangi bir dağıtımda aynı şekilde çalışırlar, uyarlamalara gerek kalmadan.
liman işçisi MySQL veritabanı sunucusu gibi tek bir uygulamayı içermek üzere tasarlanmış popüler bir çözümdür. LXD bazı açılardan benzerdir, ancak tam bir işletim sistemi içerecek şekilde tasarlanmıştır. LXD, donanımı şu şekilde sanallaştırmayacak: QEMU o VirtualBox. Bu, çok hızlı olduğu ve neredeyse yerel yürütme hızı sunduğu anlamına gelir.
Kullanım örneği olarak, bir LXD konteyneri oluşturabilir, bir veritabanı sunucusu ve bir http sunucusu kurabiliriz. Orada WordPress ile bir web sitesi oluşturma olanağımız olacak ve gerekirse bu LXD konteynerini gerektiğinde basitçe taşıyarak buluttan buluta geçebiliriz. Bir kapsayıcının klonlanması kolay olduğundan, web siteniz yedekli ve yüksek oranda erişilebilir bir kurulum oluşturmak için birden fazla bulut sağlayıcısına bile yüklenebilir.
LXD'yi kurun ve yapılandırın
LXD'yi kurmak için bir terminal açmanız (Ctrl + Alt + T) ve kurmanız yeterlidir. Daha ne ZFS yardımcı programlarını da kurabiliriz. Bunlar, kapsayıcılarla çalışırken bazı işlemleri hızlandırmamıza ve disk alanından tasarruf etmemize yardımcı olacaktır.
sudo apt install zfsutils-linux lxd
Daha LXD yapılandırmasını başlataynı terminalde şunu yazıyoruz:
sudo lxd init
Burada basabiliriz Intro varsayılan değerleri seçmek için.
Bir LXD dağıtım resmi bulun ve başlatın
Daha Ubuntu görüntülerinin listesine bakınterminalde şunu yazıyoruz:
lxc image list ubuntu: arch=amd64|head
Bu olabilir diğer mimariler için görüntülere ihtiyacınız varsa arch = amd64'ü atlayın. Yukarıdaki görselde sonuçlar sınırlandırılmıştır (ile | baş) okumayı kolaylaştırmak için.
Yukarıdaki ekran görüntüsünde görebileceğiniz gibi, Ubuntu 18.04'ün parmak izi (dcbc8e3e5c2e) Vurgulanmış olarak bıraktım. Eğer ilgini çektiyse Bu dağıtımla bir konteynır başlatmak bu ayak izini kullanmalıdır. Çalıştırılacak komut şöyle olacaktır:
lxc launch ubuntu:dcbc8e3e5c2e
LXD kapsayıcılarını yönetin
Daha oluşturulan tüm kapsayıcıları listeleyin, sadece yazmalısın:
lxc list
Omurga 'IPV4Bu örnekte çalışan herhangi bir hizmetiniz varsa 'özellikle önemlidir. Örneğin, bir Apache http sunucusu çalıştırıyorsanız, IP yazarken "10.191.112.88"Kapsayıcıda barındırılan web sitesi tarayıcıda görüntülenecektir.
Daha konteyneri durdur, sadece yazmalısın:
lxc stop nombre-contenedor
Bu, zaman alıcı olabilir veya Ubuntu dışı dağıtımlarda başarısız olabilir. Bu olursa, her zaman kullanabilirsiniz sistemctl kapatma durdurmak için.
Her şey başarısız olursa, yapabilirsin durmaya zorla ile:
lxc stop nombre-contenedor --force
Daha bir kapla başla yazmalısın:
lxc start nombre-contenedor
İsterseniz kabın içinde hareket et, Çalıştırmak:
lxc shell nombre-contenedor
Konteynerin içinde programları 'ile yükleyebilirsinizsudo apt yükleme've normal bir Gnu / Linux dağıtımında başka ne yaparsanız yapınÖrneğin, bir Apache sunucusu kurmak.
İstediğin zaman konteynerden çık, sadece yaz:
exit
Dosyaları LXD Kapsayıcılarına / dan aktarın
Daha kapsayıcınıza bir dosya yükleyin, aşağıdaki sözdizimini kullanın:
lxc file push /ruta/al/archivo/local/nombre-archivo nombre-contenedor/ruta/al/archivo/subido/nombre-archivo
Yalnızca bırakmak istediğiniz dizini değil, oluşturulacak dosyanın adını ekleyin.
Daha bir dizin yükle dosya yerine:
lxc file push /ruta/al/directorio nombre-contenedor/ruta/al/directorio/remoto --recursive --verbose
Daha kapsayıcıdan işletim sisteminize bir dizin indirin asıl:
lxc file pull nombre-contenedor/ruta/al/directorio/remoto ruta/al/directorio --recursive --verbose
Bu, LXD konteynerlerin temel kullanımı. Anlık görüntüler, CPU ve RAM gibi kaynaklarda sınırlar, klon kapları vb. Gibi daha gelişmiş özellikler vardır. Tüm bunlara ve daha fazlasına, resmi belgeler, In proje web sitesi veya sayfanızda GitHub.