Σε λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα θα συμπληρωθούν δύο μήνες από το Canonical θα ξεκινήσει Ubuntu 22.04. Μεταξύ των καινοτομιών του, τονίστηκε ότι η απόδοση ήταν καλύτερη από τις προηγούμενες εκδόσεις, κάτι που οι περισσότεροι από εμάς σχετίζουμε με το άλμα από το GNOME 40 στο GNOME 42, αλλά η εταιρεία που διευθύνει ο Mark Shuttleworth έκανε κάτι άλλο. Ενεργοποίησε το systemd-oomd από προεπιλογή, το οποίο βοηθά στη διαχείριση της μνήμης, αλλά δεν πάνε όλα όπως αναμενόταν, ή τουλάχιστον όχι για όλους.
Αυτό που κάνει αυτός ο βοηθός ή ο δαίμονας είναι να σκοτώνει διεργασίες που εκτελούνται στο παρασκήνιο όταν πιέζεται η μνήμη RAM, δηλαδή όταν υπάρχει μεγάλη κατανάλωση αυτού του τύπου μνήμης. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν χρήστες που λένε ότι αυτό προκαλεί μείωση της εμπειρίας χρήστη κατά την εργασία με το Ubuntu 22.04. ΕΙΔΙΚΑ, υπάρχουν εφαρμογές που κλείνουν απροσδόκητα όταν δεν είναι αυτό που θέλεις.
Οι προγραμματιστές του Ubuntu 22.04 συζητούν πώς να βελτιώσουν τη διαχείριση του OOMD
Η μνήμη RAM είναι εκεί για να χρησιμοποιηθεί, λέγεται πάντα. Μάλιστα, όσο περισσότερα έχεις τόσο περισσότερο φαίνεται να καταναλώνει, μέχρι ένα σημείο. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι, όταν φτάσει το όριο, το σύστημα μπορεί να έχει προβλήματα. Για να αποφευχθεί αυτό, το systemd-oomd θα πρέπει να σκοτώνει διεργασίες που εκτελούνται στο παρασκήνιο και δεν χρειάζονται, αλλά το πρόβλημα είναι ότι το Οι χρήστες λένε ότι εφαρμογές όπως το Chrome είναι κλειστές. Ένα πρόγραμμα περιήγησης δεν εκκινείται για να κλείνει αμέσως μόλις είμαστε απρόσεκτοι και το να το κλείσουμε ενώ εργαζόμαστε μαζί του είναι μεγάλο πρόβλημα.
Επίσης, όσοι αναφέρουν αυτό το σφάλμα λένε ότι πολλές φορές όταν το Chrome είναι κλειστό, το κάνει χωρίς να χρησιμοποιείται πολύ RAM, που είναι ξεκάθαρα μια ασταθής συμπεριφορά αυτής της συνάρτησης. Χωρίς να υπάρχουν τα δεδομένα στο τραπέζι, θα πίστευε κανείς ότι το σύστημα σκοτώνει δεξιά και αριστερά εάν υπάρχει υψηλή αιχμή στην κατανάλωση και δεν θα έπρεπε να λειτουργεί έτσι.
Προγραμματιστές Ubuntu εργάζονται ήδη για να δουν τι συμβαίνει και να βελτιώσει τη διαχείριση αυτού του δαίμονα ή βοηθού. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκαν είναι να αυξήσουν το SwapUsedLimit έτσι ώστε να επιλέγει καλύτερα στο ManagedOOMSwap και να μην σκοτώνει ποτέ το swap. Υπάρχει επίσης η απομακρυσμένη πιθανότητα να αυξήσουν το μέγεθος του swap του Ubuntu.
Το θέμα είναι ότι το Ubuntu 22.04 θα έπρεπε να είχε βελτιώσει κάτι, και φαίνεται ότι η προσπάθεια να γίνει κάτι τέτοιο έσπασε άλλα πράγματα για ορισμένους χρήστες. Περισσότερες πληροφορίες στο αυτό το γράψιμο από τον Nick Rossbrook.