Πώς να επιδιορθώσετε αυτόματα το σύστημα αρχείων με το fsck

Στο περασμα του χρονου το κόστος του υλικού μειώνεται και η χωρητικότητά του αυξάνεται, αλλά εάν κάτι σημαντικό που μεταφέρουμε στους υπολογιστές μας είναι οι πληροφορίες που είναι αποθηκευμένες εκεί, για τις οποίες θα μπορούσαμε να πούμε σχεδόν χωρίς να φοβόμαστε να κάνουμε λάθος ότι ο σκληρός δίσκος είναι το μέρος που πρέπει να μας ανησυχεί περισσότερο. Δυστυχώς, αυτό δεν επιτυγχάνεται πάντα και πολλοί χρήστες αφήνουν την υγεία τους τυχαία, έως ότου συμβεί κάτι κακό, είναι πολύ αργά για τη λύπη και χάνονται πολύτιμα έγγραφα, εικόνες, βίντεο ή ακόμη και μουσική.

Το ζήτημα είναι ότι με λίγη δουλειά μπορούμε να αφήσουμε τα πάντα πολύ καλά οργανωμένα για τη φροντίδα του συστήματος ελέγχει αυτόματα την κατάσταση του συστήματος αρχείων μας για να προσδιορίσουμε αν όλα είναι εντάξει, και αυτό στο Linux μπορούμε να το κάνουμε μέσω ενός βετεράνου που έχει ακόμα πολλά να δώσει: την εντολή fsck. Φυσικά, τότε κάθε διανομή έχει τον δικό της τρόπο να κάνει πράγματα, οπότε ας δούμε πώς να το διαμορφώσετε στις πιο σημαντικές διανομές.

Στην περίπτωση του Debian και τα παράγωγά του (για παράδειγμα Ubunto ή Linux Mint, βασιζόμαστε στο αρχείο / etc / default / rcS, το οποίο ανοίγουμε για επεξεργασία:

sudo gedit / etc / default / rcS

Στη συνέχεια προσθέτουμε:

FSCKFIX = ναι

Στην περίπτωση του CentOS, για παράδειγμα, τα πράγματα είναι διαφορετικά και βασιζόμαστε στο αρχείο / etc / sysconfig / autofsck το οποίο ανοίγουμε επίσης για επεξεργασία (στην περίπτωσή μου, με το Gedit):

sudo gedit / etc / sysconfig / autofsck

Στη συνέχεια προσθέτουμε μια γραμμή στο εν λόγω αρχείο:

AUTOFSCK_DEF_CHECK = ναι

Τώρα, αυτά τα βήματα για τα οποία αναφέραμε στις προηγούμενες παραγράφους χρησιμοποιούνται όταν θέλουμε εκτελέστε τον έλεγχο χρησιμοποιώντας fsck σε κάθε εκκίνηση του συστήματος, και παρόλο που είναι πολύ καλό, μπορεί να χρειαστεί πολύς χρόνος αν οι μονάδες δίσκου και τα διαμερίσματα μας είναι πολύ μεγάλα. Επομένως, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τα πλεονεκτήματα που προσφέρει ένα άλλο εργαλείο Linux που ονομάζεται tune2fs, το οποίο μεταξύ μας επιτρέπει να πραγματοποιείτε περιοδικούς ελέγχους στο σύστημα αρχείων μας, ώστε να πραγματοποιούνται κατά καιρούς, αλλά όχι σε κάθε έναρξη του υπολογιστή μας.

Ελέγχουμε πρώτα την κατάσταση της τρέχουσας διαμόρφωσης, εκτελώντας:

sudo tune2fs -l / dev / sda1

Μπορούμε να αναλύσουμε τι μου δίνει ο υπολογιστής όταν το τρέχω και γι 'αυτό πρέπει να δώσουμε προσοχή σε ορισμένες από τις παραμέτρους που εξετάζει το tune2fs. Για παράδειγμα, "Κατάσταση συστήματος αρχείων", όπως βλέπουμε στην πάνω εικόνα αυτής της ανάρτησης στην περίπτωσή μου με σηματοδοτεί 'ΚΑΘΑΡΗ' και αυτό είναι μια καλή αρχή. Ωστόσο, μην ξεγελιέστε, και παρακάτω βλέπουμε άλλες εξίσου σημαντικές παραμέτρους που δεν είναι τόσο θετικές.

Π.χ. "Καταμέτρηση προσάρτησης", το οποίο δείχνει το πόσες φορές πρέπει να τοποθετηθεί το σύστημα αρχείων μας πριν από τον επανεξέταση και ότι στην περίπτωσή μου είναι 270, ένας πολύ υψηλός αριθμός, που χωρίς να αγνοήσω ότι η τελευταία φορά που εκτελέστηκε το fsck στο σύστημά μου ήταν στις 7 Μαΐου 2013. Ένα άλλο είναι αυτό του "Έλεγχος διαστήματος", που υποδεικνύει τον μέγιστο χρόνο σε μήνες που θέλουμε να αφήσουμε να περάσουμε χωρίς να εκτελέσουμε αυτόν τον έλεγχο ακεραιότητας αν οριστεί σε 0 όπως στην περίπτωσή μου, δεν θα ληφθεί υπόψη.

Αν θέλουμε να τρέχει ο έλεγχος κάθε 30 ξεκινά το σύστημα:

sudo tune2fs -c 30 / dev / sda1

Εάν θέλουμε να περάσουν το πολύ 3 μήνες προτού εκτελέσετε ξανά τον έλεγχο:

sudo tune2fs -i 3m / dev / sda1

Αλλά αν το Linux διαφέρει σε κάτι, είναι στο γεγονός ότι μας προσφέρει μια πληθώρα επιλογών, ώστε σε όλα αυτά να μπορούμε να προσθέσουμε δυνατότητα εκτέλεσης του ελέγχου ακεραιότητας του συστήματος αρχείων μας στην επόμενη εκκίνηση του συστήματος, δηλαδή, το κάνουμε κατ 'απαίτηση και μόνο μία φορά.

Για αυτό εκτελούμε:

sudo touch / forcefsck

Με αυτό δημιουργούμε ένα κενό αρχείο που ονομάζεται forcefsck, που θα βρίσκεται στον ριζικό κατάλογο και χάρη σε αυτό την επόμενη φορά που θα ξεκινήσει ο υπολογιστής, το σύστημα αρχείων θα ελεγχθεί χρησιμοποιώντας το fsck, και μετά από αυτό το αρχείο θα διαγραφεί αυτόματα, ώστε στις επόμενες εκκινήσεις να μην εκτελείται πλέον.

Όπως μπορούμε να δούμε, στο Linux οι πιθανότητες είναι πάντα πολλές και χάρη σε αυτό μπορούμε να προσαρμόσουμε αυτήν την πολύ σημαντική λειτουργικότητα στις ανάγκες μας, ειδικά λόγω της αξίας όλων των πληροφοριών που έχουμε στους σκληρούς δίσκους μας. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να εκτελέσουμε έναν έλεγχο ακεραιότητας χειροκίνητα όταν γνωρίζουμε ότι δεν θα χρειαζόμαστε τον υπολογιστή και ως εκ τούτου δεν ανησυχούμε για το τι μπορεί να πάρει, ή αλλιώς θα το κάνουμε σε προγραμματισμένη βάση κάθε επανεκκίνηση του συστήματος.