Πριν από αρκετές ημέρες κυκλοφόρησε η νέα έκδοση του Ubuntu 22.04 LTS "Jammy Jellyfish" μια έκδοση μακροπρόθεσμης υποστήριξης (LTS) με ενημερώσεις για 5 χρόνια, που σε αυτήν την περίπτωση θα είναι μέχρι τον Απρίλιο του 2027.
Μια έκδοση στην οποία έχουν γίνει πολλές αλλαγές και από τα οποία, για παράδειγμα, ξεχωρίζει η ενημέρωση του περιβάλλοντος επιφάνειας εργασίας GNOME 42, το οποίο προσφέρει 10 επιλογές χρωμάτων σε σκούρο και ανοιχτόχρωμο στυλ, το οποίο έρχεται με τον πυρήνα Linux 5.15 και ότι σε ορισμένες συσκευές το linux-oem-22.04 θα παρέχεται Ο πυρήνας 5.17, καθώς και ο διαχειριστής συστήματος systemd έχει ενημερωθεί στην έκδοση 249 και στην οποία για έγκαιρη απόκριση σε ελλείψεις μνήμης, ο μηχανισμός systemd-oomd χρησιμοποιείται από προεπιλογή, μεταξύ άλλων (εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα για αυτό, μπορείτε συμβουλευτείτε τη σημείωση που δημοσιεύτηκε εδώ στο blog για το τι νέο υπάρχει).
Και το σημείο να μιλάμε για την κυκλοφορία του Ubuntu 22.04, είναι ότι μέρες μετά το se κυκλοφόρησε την έκδοση beta της διανομής CelOS (Celestial OS), το οποίο σε αντίθεση με άλλες διανομές που τοποθετούνται ως "παράγωγα" αυτή δεν είναι, καθώς είναι βασικά μια ανακατασκευή του Ubuntu, στο οποίο το εργαλείο διαχείρισης πακέτων Snap αντικαθίσταται με Flatpak.
Δηλαδή, ένα Ubuntu χωρίς Snap, στο οποίο αντί για εγκατάσταση πρόσθετων εφαρμογών από τον κατάλογο του Snap Store, προτείνεται ενσωμάτωση με τον κατάλογο Flathub.
Σχετικά με το CelOS
Το σύνολο περιλαμβάνει μια επιλογή από εφαρμογές Gnome που διανέμονται σε μορφή Flatpak, καθώς και τη δυνατότητα γρήγορης εγκατάστασης πρόσθετων προγραμμάτων από τον κατάλογο Flathub.
Ως διεπαφή χρήστη, προτείνεται το συνηθισμένο Gnome με το δέρμα Adwaita, με τη μορφή που αναπτύσσεται από το κύριο έργο, χωρίς τη χρήση του δέρματος Yaru που προσφέρεται στο Ubuntu. Ως πρόγραμμα εγκατάστασης χρησιμοποιείται το κανονικό Ubiquity.
εξαιρούνται της βασικής κατανομής font-viewer, gnome-characters και ubuntu-session και στα οποία προστέθηκαν τα πακέτα gnome-tweak-tool, gnome-software, gnome-software-plugin-flatpak, Flatpak και gnome-session, καθώς και τα πακέτα flatpak Adwaita-dark, Epiphany, gedit, Cheese, Calculator, ρολόγια , Ημερολόγιο, Φωτογραφίες, Χαρακτήρες, προβολή γραμματοσειρών, Επαφές, Καιρός και Flatseal.
Οι διαφορές μεταξύ του Flatpak και του Snap οφείλονται στο γεγονός ότι το Snap προσφέρει ένα μικρό βασικό χρόνο εκτέλεσης γεμάτο με ένα δοχείο που βασίζεται σε μονολιθικές εκδόσεις του Ubuntu Core, ενώ το Flatpak χρησιμοποιεί πρόσθετα επίπεδα χρόνου εκτέλεσης εκτός από τον κύριο χρόνο εκτέλεσης. και ενημερώνεται ξεχωριστά (συσκευασμένο) με τυπικά σύνολα εξαρτήσεων για να λειτουργήσουν οι εφαρμογές.
Έτσι, το Snap μετακινεί τις περισσότερες βιβλιοθήκες εφαρμογών στην πλευρά του πακέτου (πρόσφατα ήταν δυνατό να μετακινηθούν μεγάλες βιβλιοθήκες, όπως το GNOME και το GTK, σε κοινά πακέτα) και το Flatpak προσφέρει πακέτα κοινών βιβλιοθηκών σε διαφορετικά πακέτα (για παράδειγμα, οι βιβλιοθήκες έχουν έχει μετακινηθεί στο απαιτούμενο πακέτο για την εκτέλεση προγραμμάτων GNOME ή KDE) για να γίνουν τα πακέτα πιο συμπαγή.
Τα πακέτα Flatpak χρησιμοποιούν μια εικόνα που βασίζεται στην προδιαγραφή OCI (Open Container Initiative), ενώ το Snap χρησιμοποιεί τη βάση εικόνας SquashFS. Για απομόνωση, το Flatpak χρησιμοποιεί το επίπεδο Bubblewrap (χρησιμοποιεί cgroups, χώρους ονομάτων, Seccomp και SELinux) και για να οργανώσει την πρόσβαση σε πόρους έξω από το κοντέινερ, τον μηχανισμό πύλης. Το Snap χρησιμοποιεί cgroups, namespaces, Seccomp και AppArmor για απομόνωση και συνδεόμενες διεπαφές για αλληλεπίδραση με τον έξω κόσμο και άλλα πακέτα.
Το Snap αναπτύσσεται υπό τον πλήρη έλεγχο της Canonical και δεν ελέγχεται από την κοινότητα, ενώ το έργο Flatpak είναι ανεξάρτητο, παρέχει καλύτερη ενοποίηση με το GNOME και δεν συνδέεται με ένα μόνο αποθετήριο.
Κατεβάστε και αποκτήστε το CelOS
Για όσους ενδιαφέρονται να δοκιμάσουν το CelOS πρέπει να αναφέρω ότι αυτή τη στιγμή μπορείτε να αποκτήσετε δύο εικόνες του συστήματος. Ένα από αυτά είναι η σταθερή έκδοση που βρίσκεται ακόμα στο Ubuntu 20.04 LTS και η άλλη εικόνα που αναφέρθηκε ήδη είναι η beta έκδοση, η οποία βρίσκεται στο Ubuntu 22.04 LTS.
Το μέγεθος της εικόνας εγκατάστασης είναι 3.7 GB και μπορείτε να το αποκτήσετε από τον παρακάτω σύνδεσμο.
Ακτίνα!! Ένας διαχειριστής λογισμικού δημιουργεί τόση αποστροφή που αναπτύσσει μια διαφορετική διανομή; Όλα αυτά έχουν ήδη αρχίσει να με εκνευρίζουν. Τώρα είμαι καλύτερα με το Fedora 35 και το Ubuntu 20.04.
Προς το παρόν, αυτό που δεν επιτρέπει στο Ubuntu 22.04 να ξεκινήσει σωστά είναι:
– Δεν υπάρχει υποστήριξη dotnet Core για αυτήν την έκδοση.
– Η ενσωματωμένη έκδοση του WPA_Supplicant δεν μου επιτρέπει να συνδεθώ με το PEAP/MSChap στο δίκτυο της εταιρείας μου. 🙁
Περίμενα μερικούς μήνες πριν το ρυθμίσω ως το κύριο παραγωγικό μου λειτουργικό σύστημα.